8 Amerikaanse presidenten die (wel erg veel) van wijn hielden

Van de precedent scheppende Whiskey Rebellion tot de begindagen van de Amerikaanse wijnproductie, de geschiedenis van de Verenigde Staten is sterk verweven met alcohol.

Het zal u dus waarschijnlijk niet verbazen dat veel presidenten dol waren een glas wijn (of meerdere). Hier is een overzicht hoe wijn een grote rol speelde in verschillende presidentschappen.

De Founding Fathers genoten zeker van een drankje, en de eerste president van de Verenigde Staten is daarop geen uitzondering. Wijnen uit Spanje en Portugal zouden in die tijd beschikbaar zijn geweest voor Amerikaanse kolonisten. George Washington was een fan van Portugals Madeira en dronk het zijn hele leven. Als man met enige middelen zou hij echter ook toegang hebben gehad tot champagne.

Hij was er blijkbaar dol op. Volgens de website van het landgoed Mount Vernon: “In 1793 kocht Washington als president 485 flessen champagne en bourgogne, wat hem $ 355,67 kostte.”

Washington probeerde verschillende keren zijn eigen wijn te produceren. In een poging op zijn Mount Vernon Estate liet hij tot slaaf gemaakte arbeiders ongeveer 2.000 stekken van een lokale wilde druif planten. Het uitbreken van de Revolutionaire Oorlog maakte het Washington echter onmogelijk het project te voltooien.

Washington heeft misschien niet veel succes geboekt op het gebied van wijn maken. Maar hij had wel een distilleerderij, die destijds een van de grootste van het land was. Bier was blijkbaar ook een interesse – hij had een notitieboekje bij zich met een recept voor ‘klein bier’, dat een bier opleverde met minder alcohol in vergelijking met andere brouwsels in die tijd.

John Adams begon elke dag met een kruik cider bij het ontbijt, een gewoonte die hij had gevormd toen hij naar Harvard ging. En dat was slechts de eerste van de alcoholische versnaperingen die hij gedurende de dag consumeerde.

Adams zou ook zijn dag eindigen met drie glazen Madeira. Om zijn liefde voor deze versterkte wijn verder te bevestigen, ontdekte het Liberty Hall Museum in New Jersey in 2017 drie kisten Madeira uit 1796 en ongeveer 42 flessen uit de jaren 1820, meldde Town and Country. Verschillende van deze kisten waren besteld om de inauguratie van Adams te vieren.

Voor de president die zei: “in nothing have the habits of the palate more decisive influence than in our relish of wines,”, is het niet verwonderlijk dat Thomas Jefferson vaak wordt beschouwd als de eerste wijnkenner van Amerika.

Volgens NPR dronk Jefferson voorafgaand aan de Revolutionaire Oorlog voornamelijk Port, Sherry’s en af en toe rode wijn wat in die tijd gebruikelijk was. Dat veranderde echter allemaal tijdens een reis naar Frankrijk in 1784. Daarna raakte Jefferson vooral geïnteresseerd in bourgogne, bordeaux, champagne en Rhône wijnen. Hij importeerde Franse flessen, maar ook selecties uit andere grote wijn producerende landen zoals Portugal, Italië en daarbuiten.

Op zijn plantage in Monticello had Jefferson twee wijngaarden die werden onderhouden door honderden tot slaaf gemaakte mensen. Hij probeerde verschillende Europese druiven te verbouwen. Maar zonder succes, omdat er nog geen manier was om ziekten zoals phylloxera te bestrijden.

Hoewel de wijngaard tijdens het leven van Jefferson geen wijn produceerde, kunnen we zeggen dat er nog genoeg flessen waren – hij had in de loop van zijn leven meer dan 10 verschillende wijnkelders.

Jeffersons liefde voor wijn beïnvloedde veel van zijn tijdgenoten, waaronder de vijfde president, James Monroe. Jefferson schreef zelfs een brief aan Monroe na zijn inauguratie, die voornamelijk bestond uit wijnsuggesties en hoeveel flessen de nieuwe president zou moeten hebben.

Het lijkt erop dat Monroe het advies van Jefferson opvolgde, maar met een ongelukkig resultaat: de regering van Monroe werd opgeschrikt door schandalen toen 1.200 flessen geïmporteerde wijn als meubels aan het Congres werden gefactureerd.

Wat alcohol betreft, genoot Buchanan van zo ongeveer alles, maar hij had een speciale affiniteit met de high-end dingen. Hij hield vooral van champagne: toen hij in 1846 staatssecretaris was, gaf Buchanan een feest waar enkele honderden flessen wijn werden geserveerd, waarvan 150 champagne. Buchanan zou zelfs een wijnhandelaar hebben berispt omdat hij te kleine flessen champagne had gestuurd.

Maar hij hield niet alleen van bubbels. De politieke manager van Buchanan, John Forney, wordt in het boek Mint Juleps with Teddy Roosevelt: The Complete History of Presidential Drinking geciteerd als hij zegt: “the Madeira and Sherry [Buchanan] has consumed would fill more than one old cellar, and the rye whiskey that he has ‘punished’ would make Jacob Baer’s heart (a well-known whiskey merchant at the time) glad.”

Grant was een beruchte drinker en het is duidelijk dat deze gewoonte hem naar het Witte Huis volgde. In die tijd waren presidenten verantwoordelijk voor het betalen van hun “entertainment” rekeningen. Bij verschillende gelegenheden leverden Grant’s diners alleen al een rekening van $ 2.000 op voor champagne.

Onnodig te zeggen dat toen Grants presidentschap ten einde liep, hij enorme schulden had.

Je zou kunnen denken dat de president die verantwoordelijk is voor het verhogen van de leeftijd waarop alcohol gedronken mag worden van 18 naar 21 niet zo van alcohol houdt, maar nee…

Ronald Reagan “beschouwt zichzelf echt als een wijnliefhebber”, vertelde presidentieel assistent Michael K. Deaver in een artikel uit 1981 aan de Washington Post. “Hij was nooit iemand die geïnteresseerd was in sterke drank.”

De 40e president van de Verenigde Staten had thuis een uitgebreide wijnkelder, waar hij geprezen flessen als een Lafite Rothschild uit 1947 en een Haut Brion uit 1947 bewaarde. Maar hij staat misschien wel het meest bekend om het brengen van Californische wijn naar het Witte Huis: Reagan stond bekend om het serveren van flessen uit de Golden State tijdens staatsdiners. Kendall-Jackson zag hun verkoop omhoog schieten nadat First Lady Nancy Reagan opmerkte hoeveel ze ervan hield.

In tegenstelling tot zijn voorganger genoot de 44e president van de Verenigde Staten van een biertje, een cocktail en natuurlijk een paar glaasjes wijn. Het huis van de familie Obama in Chicago heeft zelfs een wijnkelder met een capaciteit van 1.000 flessen.

We weten niet zeker hoe vol die kelder is. Maar de Obama’s hebben wel wat Graham Beck Brut NV sprankelend laten knallen om de verkiezingsavond te vieren. En na het serveren van Peza do Rei, van de Spaanse Cachin Wineries, werd de wijn een bestseller en nergens meer te verkrijgen. Het werd “Obama’s wijn” genoemd.

Bron: Wineenthusiast