De meeste wind die door de wijngaarden waait, levert zowel positieve als negatieve resultaten op voor wijnbouwers, vaak afhankelijk van de tijd van het seizoen waarin ze waaien. Maar let maar eens op…, u kunt vaak de wind in uw glas proeven.

Of het nu om een ​​zacht briesje of een huilende storm gaat, wind is over het algemeen een ondergewaardeerd onderdeel van het terroir van een wijngaard. In tegenstelling tot grond, zon en locatie, kun je wind niet zien. Toch is wind erg belangrijk voor de kwaliteit en kwantiteit van de wijn.

De Mistral, misschien wel het meest beroemd, waait door de wijngaarden van de Rhônevallei en waait vervolgens uit in delen van de Provence en de Languedoc. De Sirocco is de felle, vaak met zand beladen wind die uit de Saharawoestijn waait en door de wijngaarden van de Middellandse Zee naar het noorden waaien.

“Oude mensen zeggen: ‘De Mistral kan druiven vernietigen, maar over het algemeen bespaart het druiven’,” zegt Victor Coulon, wiens familie eigenaar is van Domaine de Beaurenard in Châteauneuf-du-Pape, net buiten Avignon.

Die dualiteit is waar te nemen in wijngaarden over de hele wereld. Wind kan in het voorjaar de meeste schade aanrichten, in de weken voor de oogst het meeste goed doen en in de zomer gemengde resultaten opleveren.

In de lente, wanneer zachte scheuten en knoppen kunnen bevriezen, kan luchtbeweging door de wijnstokken de temperatuur een paar graden verhogen. Voor een recent oogstjaar lieten druiventelers in Cloudy Bay en andere producenten in Marlborough een aantal helikopters aanrukken om in de koude, vroege ochtenduren over de wijnstokken te zweven om de lucht te laten circuleren.

In Argentinië waait de Zondawind vanuit de Stille Oceaan en over het Andesgebergte. “Wanneer Zonda in Mendoza waait, veroorzaakt het een snelle temperatuurstijging en daalt de luchtvochtigheid tot bijna nul”, zegt Franco Bastias, hoofdlandbouwkundige van Domaine Bousquet. Het helpt vriestemperaturen tegen te houden die vanuit Patagonië naar het noorden komen.

Maar lentewinden kunnen ook veel schade aanrichten. Op het Siciliaanse eiland Pantelleria hebben winden uit Afrika in de late lente vaak invloed op de gewasomvang. “Pantelleria is slechts 38 zeemijl verwijderd van Afrika”, zegt Antonio Rallo, wiens familie Donnafugata bezit. “Tussen maart en mei kan de wind verraderlijk zijn. Hoe intenser, hoe minder de hoeveelheid scheuten waarvan de bloemen tot druiven zullen uitgroeien, en hoe minder trossen druiven, hoe schaarser de oogst zal zijn.”

Het scenario draait om in de zomer, wanneer de vochtigheid in de meeste wijngaarden stijgt. Regenbuien komen dan vaak voor.

“Wind en zon zijn de antibiotica van de natuur en wind droogt alles sneller uit na een regenbui”, zegt Ed Boyce, mede-eigenaar / wijnmaker bij Black Ankle Vineyards in Maryland. “Valse meeldauw heeft bijvoorbeeld ongeveer zes uur nattigheid nodig om zich te vestigen, dus een lekker briesje na een storm kan het aantal ziektes aanzienlijk verminderen.”

In Châteauneuf-du-Pape zegt Coulon dat de sterke Mistral ‘de wolken wegblaast, waardoor onze regio zo zonnig wordt. De wijnstokken zijn er dol op.’

In de Santa Lucia Highlands in Californië zijn afkoelende winden zo regelmatig als een uurwerk. Ze beginnen elke dag rond het middaguur vanuit Monterey Bay en de Salinas River Valley.

“Er gebeuren twee dingen tijdens het rijpen van druiven als gevolg van fotosynthese”, zegt Steve McIntyre, eigenaar van McIntyre Vineyards en het Monterey Pacific Vineyard Management Company. “De eerste is de ophoping van suiker. Hoe hoger en langer de temperatuur aanhoudt, hoe sneller het suikergehalte in de druif stijgt. Al het andere – zoals smaak en aroma – is alleen tijdsafhankelijk, dus hogere temperaturen hebben geen invloed op de accumulatie.”

“De wind vertraagt ​​het proces van ophoping van suiker, waardoor er meer tijd is voor alle andere lekkernijen om zich op te hopen in de druif, en is een van de redenen waarom ons groeiseizoen zo lang is.”

Rita Hills in Santa Barbara County, heeft te maken met sterke kustwinden tot 80 km per uur in de wijngaard waaruit hij The Hilt-wijnen maakt. “Clusters zijn kleiner”, zegt Dees. “De schil is dikker en de resulterende wijnen worden bepaald door de concentratie van fruit, een hoge zuurgraad en een krachtige tanninestructuur, waardoor sommige van onze fijnere wijnen worden geproduceerd, maar vaak in kleinere hoeveelheden.”

De wijngaarden aan de randen van de Negevwoestijn in Israël hebben ook verlichting nodig van de hitte. “De westelijke winden van de Middellandse Zee in de zomer dienen om de wijngaarden tegen het einde van de dag te koelen”, zegt Eran Goldwasser, wijnmaker bij Yatir Winery.

Een van de nieuwste appellations van Californië, de Petaluma Gap, werd in 2017 een Amerikaans wijnbouwgebied (AVA). Het wordt gedeeltelijk bepaald door de ‘wind gap’ die koude lucht van de Stille Oceaan naar het binnenland van de provincies Sonoma en Marin leidt.

“Wind droogt alles uit de afkoelende mist en we hebben dat tijdvenster nodig”, zegt Ria D’Aversa, landbouwmanager bij McEvoy Ranch. Het is vooral belangrijk voor een organische operatie zoals McEvoy, waar synthetische sprays niet kunnen worden gebruikt om schimmel te doden.

Wijnbouwers aan de oostkust maken zich zorgen over een ander type oogstwind: orkanen die de oostkust oprukken. Anthony Vietri, eigenaar / wijnmaker bij Va La Vineyards in Pennsylvania, heeft wijn door een paar orkanen gemaakt, maar een die net voor de oogst toesloeg, springt in zijn gedachten. “Die heeft een hele eindrij vol Pinot Grigio neergehaald”, zegt Vietri. “Niet leuk.”

Bron: WineEnthusiast