Soms kom je gelukkig nog wel eens etenswaren en zeker ook wijnen tegen die zo apart zijn dat ze je verbazen en verrassen. Die qua smaak en uitvoering zo afwijken van wat er al bestaat. Ik heb het nu over oesters. Die zijn er in allerlei soorten en maten. De bekendste die in Nederland te verkrijgen zijn komen uit Zeeland, Bretagne/Normandië, het bordeauxgebied, Zuid-Frankrijk (Occitanie) en Ierland. Maar een oester met zijn eigen monogram erop gegraveerd is uniek.
Het oesterbedrijf ‘Gillardeau’ heeft op elk van de oesters die zij verkopen de letter ‘G’ gegraveerd. Dit bedrijf werd in 1898 opgericht door oesterkweker Henri Gillardeau in het bekken van Marennes-Oléron. De kwekerij ligt in het departement Charente-Maritime, dat onderdeel uitmaakt van de regio ‘Nouvelle-Aquitaine’. Deze regio is beter bekend van de bordeauxwijnen.
Via bronnen is achterhaald dat de familie Cattier al in 1625 wijngaarden bezat in Chigny-les-Roses. Pas in 1918 kwam champagne Cattier als merk op de markt. In 1951 kochten ze het champagnehuis ‘Clos du Moulin’. En in 2006 kwam het prestigieuze champagnemerk ‘Armand de Brignac’ erbij. Van dit merk kun je bijna geen fles krijgen omdat het heel erg exclusief is. Voor de Armand de Brignac Ace of Spades Rosé heb ik op internet al een prijs van € 469,- gezien. Het zijn voor mij de mooiste champagneflessen die ik gezien heb.
Om dit wijnhuis hangt een sfeer van exclusiviteit, van geheimzinnigheid en van een hoop rijke en bekende personen. Vaak word Armand de Brignac als één van de beste champagnes ter wereld gezien. Twee criteria waaraan je een goede champagne kunt herkennen zijn: aan de fijnheid van de belletjes en hoelang ze in je mond blijven hangen.
Pas in 1978 ontstaat, onder leiding van Gérard Gillardeau, het iconische begrip of beter gezegd merk ‘Gillardeau’. Het staat garant voor een uitstekende kwaliteit oesters. Mijn visspecialist, Richard Waasdorp, op de Amstelveense markt, noemt ze de ‘Rolls Royce’ onder de oesters.
Voor de lokale klanten werd er in 2009 ter plaatse (Bourcefranc-le-Chapus), een automatiek geplaatst (zoiets als wij in Nederland kennen bij snackbars) waar je 24 uur per dag dozen met oesters uit kunt halen. Daarbij is Marennes-Oléron het grootste oestergebied van Europa en is ‘Gillardeau’ de grootste oesterkwekerij van Frankrijk. In 2014 koopt de familie Gillardeau een laserapparaat waarmee ze de ‘G’ van hun naam op de oester kunnen graveren. Twee jaar later krijgt Gérard Gillardeau voor zijn verdienste van de Franse staat één van de hoogste onderscheidingen: ‘l’Ordre Nationale de la Légion d’Honneur’. De oesters zijn niet groot maar ze smaken wel erg bijzonder en niet te zout. Bedenk dat je een oester ook niet rauw hoeft te eten. Je kunt ze ook pocheren of stomen, bakken en gegratineerd uit de oven proberen. Mijn voorkeur gaat uit naar rauw of gegratineerd. Daarbij is een oester ook nog erg gezond (waaronder 9 vitaminen en 11 mineralen) en bevat zij weinig calorieën. Maar wat is een oester zonder begeleiding van wijn?
Er zijn allerlei mogelijkheden van eenvoudig tot chique. Het moet alleen wel een witte wijn of een afgeleide daarvan zijn. De wijn mag ook niet op hout geweest zijn omdat dan de smaak te veel overheerst. De witte wijn die gepresenteerd wordt als ‘oesterwater’ is Chablis. Deze wordt vervaardigd van de chardonnaydruif en hij komt uit het bourgognegebied. Het is een mooie droge wijn. Maar een Picpoul de Pinet (van de gelijknamige druif) uit Occitanie, een Muscadet (Folle Blanche, Malvoisie en Gamay) uit de Loire of een droge champagne (chardonnay, Pinot Noir en Pinot Meunier) uit het champagnegebied kan zeker ook. En qua champagne zijn er nogal wat mogelijkheden, als deze maar droog is. Je kunt natuurlijk, als je in dezelfde regio wilt blijven, ook kiezen voor een Entre-Deux-Mers (Sauvignon blanc, Sémillon en Muscadelle). Al deze keuzes zijn goed maar wil je nu iets bijzonders, probeer dan een droge champagne. Voor veel mensen heeft de naam al iets magisch. Volgens de bekende Nederlandse wijnkenner/schrijver Hubrecht Duijker zou een champagne van het huis Ayala er goed bijpassen. Dat treft omdat ik er ben geweest.
Bijna nergens in de streek is de naam van dit wijnhuis zo gelieerd aan de oprichter ervan en de naam van het stadje waar het champagnehuis zich bevindt. De zakenman Edmond de Ayala richtte het gelijknamige huis op in 1860. Daarbij is dit wijnhuis ook nog eens gevestigd in de plaats Aÿ. Maar dat is puur toeval.
Edmond was in 1865 één van de pioniers die een ‘dry champagne’ op de markt bracht. In 1882 werd het champagnehuis ‘Ayala’ lid van het ‘Syndicat des Grandes Marques’, tegenwoordig heet het ‘Union des Maisons de Champagne’ (‘unie van champagnehuizen’). In 2005 nam het beroemde huis Bollinger ‘Ayala’ over. Toen ik er was, was de keldermeester een vrouw. Ook dat is bijzonder want volgens het verhaal waren er toen in totaal maar drie vrouwelijk keldermeesters in de champagnestreek.
Oesters moet je leren eten en je moet er aan wennen. Je kunt ze ook volop proberen want oesters hoeven niet duur te zijn.
Deze gastblog is geschreven door Jiri William Penders
Over Jiri William Penders
J.W. Penders Wijnimport is een klein wijnbedrijf. Ze verkopen wijnen uit Frankrijk en Oostenrijk. Alle wijnen worden twee keer geproefd; bij het wijnhuis zelf en thuis. Verder is Jiri William Penders
- Ereburger van het dorp Pouzols-Minervois
- Ambassadeur van het wijngilde Minervois
- Ridder van de Mesnie (wijngilde) du Fitou
- Lid van de journalisten organisatie FIJEV (The International Federation of Wine and Spirits Journalists and Writers)